Mijn leraar Nederlands zei me ooit dat ik van mijn hobby mijn werk moest zien te maken. Dat heb ik gedaan, maar nu heb ik een probleem: ik heb geen hobby meer. Ik kan me heel moeilijk losmaken van de muziek. Als ik iets anders probeer, gaat het automatisch die richting op.
Dan bedenk ik bijvoorbeeld een leuke koptelefoon, of een speciale ringtone waaraan je kunt herkennen dat je vrienden je bellen. Voor mijn gevoel begin ik nog maar net. Nu ga ik op mijn oude dag cello leren spelen en de muziek maken voor een Live Nation show die in première gaat in India.”
Eigenwijs
“Ik heb de filmacademie, de toneelschool en een studie Nederlands geprobeerd. Dat was allemaal geen succes. Het is niet zozeer dat ik problemen heb met autoriteit, maar ik vind het moeilijk om me te concentreren en ik ben ontzettend eigenwijs. Bij de studie Nederlands begonnen we bijvoorbeeld met poëzie-analyse, waarop ik aangaf dat een tegenstrijdigheid te vinden. Poëzie kun je niet analyseren. Ik heb daardoor welgeteld één ochtend Nederlands gestudeerd. Uiteindelijk ben ik voor mezelf begonnen en heb ik het muziektijdschrift Vinyl mede-opgericht. Zelf muziek maken kreeg steeds meer mijn interesse, dus uiteindelijk heb ik me daar volledig daarop gestort.
Fluwelen vuist
“Met mijn soul album Home Ground maak ik een maatschappelijk statement. De teksten zijn kritisch en gaan over de wereld waarin we leven. Het album is geïnspireerd op buitenlandse soul uit de jaren zestig en zeventig. Toen hadden ze al door dat je niet hoeft te schreeuwen om een boodschap over te brengen. Je moet een fluwelen vuist creëren: een harde boodschap brengen met zachte muziek. Want wil je echt mensen bereiken met je muziek, of doe je het alleen voor je maatjes? Als je het alleen voor je maatjes doet, dan sta je te preachen voor de converted. Je moet buiten je comfortzone stappen om zoveel mogelijk mensen te bereiken en dat doe je niet door niche-muziek te maken die alleen je buddies stoer vinden.”
Kakkerlak
“Ik beschik over een rare combinatie van doorzettingsvermogen en nieuwsgierigheid. Daarnaast merk ik dat het werkt om mezelf voor het blok te zetten. Ooit besloot ik bijvoorbeeld een tune te maken samen met het Royal Philharmonic Orchestra uit Londen. Ik heb geen conservatoriumopleiding gedaan en had géén idee hoe ik een orkest moest leiden. Toch keek een voltallig orkest mij vragend aan, wachtend op instructies. Dat soort gokken heb ik altijd genomen en dat ging heus niet altijd goed, maar ik ben een soort kakkerlak. Je kunt trappen wat je wilt, ik kom toch weer overeind.”
Niet kunnen lopen
“De afgelopen jaren zijn daarvan een goed voorbeeld. Door jicht in mijn enkel heb ik anderhalf jaar niet kunnen lopen. Ik slikte al een jaar of zeven preventieve jichtmedicatie, maar ik was weer eens eigenwijs en dacht dat ik prima zonder kon. Dat heb ik geweten, maar gelukkig ben ik er met veel fysio toch bovenop gekomen. Niet kunnen lopen is een drama, helemaal als je een bovenwoning hebt. Wat ik het moeilijkst vond is dat niet iedereen in je omgeving het volhoudt. Er waren avonden dat niemand een boodschapje voor me kon komen brengen. Ik herinner me nog dat ik soms heb moet kruipen om in de keuken of de douche te komen.”
Relatie
“Mijn vriendin heb ik leren kennen in de tijd dat ik niet kon lopen. Nu zie ik er tof uit, maar toen helemaal niet. Ik zat in een rolstoel, had van die grote klompen aan en door het vele zitten en het eten uit onvrede was ik een stuk dikker dan dat ik nu ben. Niets was haar teveel. Ze heeft het al die tijd met me volgehouden en nu is het voor haar een verrassing dat ik ook leuk kan zijn!”
[JFK Magazine]
