Componist Stephen Emmer is van vele markten thuis. Momenteel voert hij actie om de publieke omroep aan te zetten kunst en cultuur nog inniger te omarmen in coronatijden. Hij verwierf bekendheid in de popmuziek, en als mediacomponist – maker van talloze televisietunes – kreeg hij de Buma Oeuvre Award. Hij kent beide kanten van het scheppingsproces: de inspiratie en het ambacht. „Dichters wachten op maanlicht en copywriters drukken op start.”
In Maison Melody keert Emmer terug naar de muzikale wereld van zijn jeugd, toen zijn oom (de klassieke componist Robert Heppener) hem liet kennismaken met de verstilde pianoklanken van de Catalaan Federico Mompou. Diens Musica Callada inspireerde hem tot tien stukken voor piano, strijkkwartet en sampler.
In deze muziek laat Emmer de verbondenheid horen tussen de componist en de zwijgende muren om hem heen. Hij spiegelt zijn eigen ingekeerde karakter aan dat van Mompou. De eenzaamheid en bezinning van deze stukken krijgen in coronatijden plots een diepere betekenis. Ze worden een soundtrack van het nu, die niettemin eerder troost dan deprimeert.
[NRC - Joost Galema - 4 november 2020]
